معنی بوزه خانه در لغت نامه دهخدا

جایی که در آن بوزه سازند. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین) :، گر از بوزه خانه رسد بوزه کم، چو بوزه کف خویش ساید بهم.، ملاطغرا (آنندراج)

معنی بوزه خانه در فرهنگ لغت هوشیار

جایی که در آن بوزه سازند

معنی بوزه خانه - جستجوی لغت در جدول جو

بوزه خانه

لغت نامه دهخدا

بوزه خانه

فرهنگ لغت هوشیار

باده خانه

(دَ /دِ نَ / نِ)

می خانه. میکده:
عقل اگر در میانه کشته شود
دیت از باده خانه بستانیم.
خاقانی (از آنندراج).
ما هم بباده همدم خاقانییم و بس
کو راه باده خانه که جویای باده ایم.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

توته خانه

(تو تَ نَ)

دهی از دهستان دیزجرود بخش عجب شیر است که در شهرستان مراغه واقع است و 451 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

توشه خانه

(شَ / شِ نَ/ نِ)

جامه دان، انبار ذخیره و آذوقه. (ناظم الاطباء). ظاهراً این لفظ غلط است، صحیح توشک خانه است، چه توشک به معنی رخت است چنانکه در برهان و جهانگیری. (از غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

قوشه خانه

(قُ شِ دَ گِ)

دهی است از دهستان وفس عاشقلو بخش رزن شهرستان همدان، سکنۀ آن 126 تن. آب آن از رودخانه. محصول آن غلات، لبنیات و انگور. شغل اهالی آنجا زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

نوره خانه

(رَ / رِ نَ / نِ)

آن جای از حمام های عمومی که در آن واجبی میکشند. واجبی خانه. (یادداشت مؤلف). رجوع به نوره کش خانه شود

لغت نامه دهخدا

نوبه خانه

(نَ / نُو بَ / بِ نَ / نِ)

نوبت خانه. (ناظم الاطباء). رجوع به نوبت خانه شود

لغت نامه دهخدا

بزک خانه

(بَ زَ نَ / نِ)

جای توالت و آرایش زنان. رجوع به بزک شود

لغت نامه دهخدا

بسمه خانه

نگاشتخانه

فرهنگ لغت هوشیار

نوبه خانه

نقاره خانه: قاضی را از پیش سلطان ببردند نیم مرده و در نوبت خانه بازداشتند و زر خواستند

فرهنگ لغت هوشیار

نوره خانه

نوره در فارسی اژه، نشان ستور، جادوگر: زن اژه خانه اژه آمیزه آهک و زرنیخ است که برای ستردن موی به کار میرود محلی در حمامها که مردم در آن نوره بکار برند: واجبی خانه

فرهنگ لغت هوشیار

معنی بوزه خانه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما